AAaRGH!

AAaRGH! is een striptekenaar die in België en Nederland al in meerdere blaadjes regelmatig een strip schrijft. Hij is ondermeer bekend van de strips in TeVe-Blad, Jobat, maar ook in de producties van Averbode staan regelmatig strips van zijn hand. Ze zijn grappig, gevat, kort en vooral: populair. Wij besloten eens uit te zoeken waar het genie zijn ideeën vandaan haalt, en hoe hij zijn meesterwerken tekent.

Waar haal je de inspiratie vandaan voor je cartoons?

Voor actuele cartoons ga ik op zoek naar thema’s. Die thema’s vind ik op nieuwssites, in kranten, tijdschriften en uiteraard het nieuws op tv. Op basis van die thema’s maak ik schetsen. De leukste schetsen – die mijn vrouw objectief selecteert – werk ik uit. De uitwerking gebeurt op papier met potlood, waarna ik de tekening inkt en scan. De inkleuring is computerwerk.

Het is dus niet zo dat ik urenlang zit te wachten op dat ene goeie idee. Meestal is het veel schetsen en opnieuw beginnen tot ik tevreden ben.

Waar heb je leren tekenen?

Als kind tekende ik, dus mijn ouders stuurden me naar de tekenschool. Later volgde ik schilderacademie, maar daar leer je vooral wat je niet moet leren om goede cartoons te maken. Ik hield niet zo van realistisch teken- en schilderwerk, maar creëerde liever mijn eigen ‘universum’. En dat doe je vooral al oefenend.

Na een tijdje ontwikkel je een eigen stijl en figuren die goed in je hand liggen, en waarin je humor ook het best tot zijn recht komt. Je moet een beetje kunnen tekenen, maar ik zeg altijd dat iedereen cartoonist kan worden. Als je maar hard genoeg wilt werken om je eigen stijl te ontwikkelen én de techniek van grappen bedenken onder de knie hebt.

Je tekent ook voor TeVe Blad. Teken je altijd over actuele dingen of ben je meer bezig met algemene dingen?

Ik probeer actuele dingen open te trekken tot algemene zaken, zodat ze ook na de actualiteit nog grappig blijven. Dat kan door een actueel feit te benaderen als een thema. Beeft de aarde in Haïti, dan trek ik dat open tot aardbevingen in het algemeen. Zo is het actueel én algemeen.

Verder maak ik veel cartoons in opdracht, die bij een bepaald artikel of onderwerp moeten passen. Daar moet ik me wel houden aan de inhoud van de tekst, maar ook dan probeer ik het algemeen te houden zodat ook mensen die de tekst niet lezen de cartoon kunnen snappen.

Teken je ook ‘op bevel’, of teken je vooral als je inspiratie hebt?

Als je dagelijks voor een krant tekent en wekelijks voor verschillende tijdschriften, dan komt dat in de buurt van op bevel tekenen, omdat je niet eindeloos kan zitten wachten op inspiratie. Inspiratie komt niet, aan inspiratie moet je werken. Dat is zoals een metser die kan denken dat hij een muur bouwt, maar zolang hij geen stenen en mortel in de hand neemt, zal er geen muur komen. Dus inderdaad, inspiratie is vooral transpiratie, al valt dat transpireren in ons koude landje best mee.

Doe je ook wel eens aan uitwisselingsprojecten (een episode van een andere cartoonrserie tekenen, en vice versa)?

Doe ik nooit. Er valt weinig eer te halen uit het tekenen van de figuren van iemand anders. Ik zou ook nooit in een studio (zoals Studio Vandersteen – Suske & Wiske) kunnen tekenen. Maar ik begrijp dat tekenaars dat doen, want het biedt werkzekerheid. De eerste jaren heb ik hard moeten knokken om aan de bak te komen, omdat natuurlijk niemand op je zit te wachten.

Als tekenaar creëer je je eigen werk en moet je mensen overtuigen om jouw cartoons te willen aankopen en publiceren. De eerste jaren moest ik dus vooral veel werk maken en opsturen, mensen bellen, afspraken maken en hopen dat ze zouden toehappen. Vandaag gaat dat stukken makkelijker. Nu komen mensen naar me toe met de vraag of ik iets kan maken. Dat is een comfortabele positie!

Heb je mensen die helpen met inkleuren of bewerken?

Ik doe alles zelf omdat ik een controlefreak ben. Ik werk ook snel, en heb al snel de indruk dat andere mensen traag zijn, waardoor ik het toch maar weer zelf zou gaan doen.

Uiteraard is er wel mijn vrouw die mijn schetsen selecteert. Zij functioneert als mijn objectief klankbord. Als een cartoon niet goed is, of ze vindt hem slecht getekend, begin ik opnieuw. Ook al is dat af en toe vloeken, achteraf moet ik haar altijd gelijk geven. En wat heeft een vrouw liever dan dat je haar altijd gelijk geeft? 😉